با تو بودن همیشه پرمعناست
بی تو روحم گرفته و تنهاست
با تو یک کاسه آب، دریاست
بی تو دردم به وسعت صحراست
با تو بودن همیشه پرمعناست
با تو آسان هزار کار خطیر
با تو ممکن جهاد با تقدیر
با تو باغم برهنه همچو کویر
با تو یک غنچه دشتی از گلهاست
با تو بودن همیشه پرمعناست
ای تو تعریف ناپذیرترین
بی تومن کوچک و حقیرترین...
به هرکسی که می‌رسی ، می گوید :
آدم فقط یکبار عاشق می شود ..
دروغ است …
تو باور نکن …
مثلاً خود من ، هرروز ، دوباره ، عاشقت می شوم …
در رمانی بیست جلدی، شرح دادم مختصر
داستان یک شب از شب های هجران تو را
تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست
از تو تا ما سخن عشق همان است که بود
که در این وصف زبان دگری گویا نیست
زده بر دل دوصد چنتا بهانه
کجایی عشق زیبایم، سمانه؟
شده چشم انتظار روی ماهت
نگاهم، بی توقف، عاشقانه
عشق من
از من نپرس چقدر دوستت دارم
اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست
خواستنت تمام شدنی نیست
خواستنی تر میشوی هر لحظه
تو تکرار نمیشوی، این منم که دلبسته تر میشوم
گفته بودی شعری برای تو بگویم
چه بگویم؟! تو خودِ شعری
شاعرت خداست و من خواننده پَــرو پا قرصِ مجموعه چشم‌های تو
از رگ گردن
به من نزدیک تر است
جای بوسه ای که بر گونه هایم
به یادگار گذاشته ای ...
